فیلم جوکر ۲۰۱۹؛ شاید این فیلم داستان زندگی بسیاری از ما باشدزمان مطالعه : ۲ دقیقه

فیلم جوکر ۲۰۱۹

این فیلم در ژانر روانشناسی به کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی تاد فیلیپس ساخته شده و تا امروز که ما با شما صحبت می کنیم این فیلم توسط کارگردان های متعدد با داستان های متفاوتی به نمایش گذاشته شده است.

این فیلم روایتی از زندگی یک دلقک است و ژانر دارم و تلخی دارد. از این فیلم می شود درس های روانشناختی خوبی گرفت و می توان به راحتی گفت امثال آرتور (جوکر) در دنیایی که ما زندگی می کنیم کم نیستند. خیلی از ما در این دنیا اختلالات شخصیتی یا جسمی داریم و متأسفانه بابت این جریان توسط جامعه و اطرافیان خود مسخره و تحقیر می شویم. متأسفانه ما به دلیل این اتفاقات منزوی و خشمگین می شویم و از اینکه هیچ فردی ما را حمایت نمی کند ناراحت هستیم.

معرفی فیلم جوکر

فیلم جوکر داستان یک دلقک فقیری است که حدود ۴۰ سال سن دارد. این دلقک به همراه مادرش که دچار بیماری شدیدی است در شرایط اقتصادی بدی زندگی می کند. مادر آرتور فلک همیشه تأکید دارد که پسرش باید مردم را شاد کند. اما نکته جالب اینجاست که جوکر از مشکلات روانی و شخصیتی زیادی رنج می برد و اصلاً فرد شادی نیست.

آرتور هر از گاهی از خدمات درمانی دولت استفاده می کند و پیش یک روانشناس می رود. بزرگترین مشکل آرتور خندیدن بی اراده و بی دلیل با صدای بلند در زمان هایی که صرفاً خنده دار نیستند، هست. جالب است بدانید که جوکر در این مواقع که خنده های غیرقابل کنترل دارد حتی نمی تواند صحبت کند، برای همین یک کاغذ همیشه همراهش دارد که روی آن نوشته: منو ببخشید، خنده های من به علت بیماری است و نمی توانم آن را کنترلش کنم.

آرتور در این داستان یک شخصیت تنها و منزوی دارد و در فیلم خبری از دوست و معشوقی نیست. او مدام توسط اطرافیانش مورد تمسخر و تحقیر قرار می گیرد. حال این اتفاق سبب شده او روز به روز عصبانی تر شود و یک خشونت پنهان در او رشد کند.

داستان فیلم جوکر از همین جا شروع می شود. خشونت پنهان آرتور لبریز می شود.

در آخر

شاید خیلی ها جوکر را فقط یک فیلم و ساخته ذهن یک فرد می دانند. اما اگر کمی واقع بینانه این فیلم را تماشا کنیم متوجه می شویم جوکر فقط یک فیلم نیست، بلکه واقعیت زندگی بسیاری از ما است. حتماً ما در زندگی رفتارهای ناخواسته ای با دیگران داشته ایم که موجب ناراحتی و تحقیر آنها شده است. بهتر است بدانیم که همین تمسخرهای ساده می تواند زخم های عمیقی در روان افراد ایجاد کند. بیایید نگذاریم اطرافیان ما خشونت های خود را سال ها به صورت پنهان با خودشان حمل کنند و روزی به طور ناگهانی با بروز دادن این خشونت ها ما را متعجب سازند.