تشکوه رامهرمز
آتشکوه یا به زبان محلی تشکوه یکی از جاذبه های گردشگری استان خوزستان می باشد که در جاده رامهرمز واقع گردیده است. این کوه زیبا و دیدنی از گذشته تا کنون شبانه روز در حال سوختن می باشد. آتشکوه به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.
مسیر دسترسی به آتشکوه
این کوه در جاده رامهرمز به سمت رود زرد و در مسیر خدیجه وماماتین بعد از روستای گنبد لران قرار دارد.
دلیل شعله ور بودن دائم آتشکوه :
دلیل شعله ور ماندن تشکوه ، گوگرد موجود در زمین و خروج پیوسته هیدروکربورهای گازی از ژرفای زمین می باشد. گازهایی که از درز و شکاف های زمین عبور کرده و پس از رسیدن به سطح زمین شعله ور می گردد ، به طوری در طول شب نور حاصل از سوختن آن ها بیشتر دیده شده و جلب توجه می کند .
درمنطقه آتشکوه گردشگران به دلیل حضور گاز های متصاعد شده در هوا هیچ آتش دیگری را نمی توانند روشن کنند.
علت چشمه های هیدروکربوری در آتشکوه
نفت و گاز در سنگ مخزن هایی که دارای تخلل فروان برای نگهداری ماده هیدروکربوری هستند تشکیل می گردد و توسط سنگ پوشش و یا سازندهای نفوذ ناپذیر از نشت این ماده ارزشمند هیدروکربوری به سطح زمین جلوگیری می کند. زمانی که بخشی از این سنگ پوشش در اثر فرسایش از بین برود و دچار درز و شکستگی و گسلش شود مواد هیدروکربوری به سطح زمین نشت پیدا می کند و ایجاد این گونه چشمه های نفتی زیبا همچون آتشکوه را می کنند. به همین دلیل آتشکوه یکی از جاذبه های اصلی گردشگری و نفتی استان خوزشتان محصوب می شود.
علت اصلی ژئوتوریسم در این منطقه
از یک سو شعله های همیشه روشن در دل کوه که خصوصاً در شب یک صحنه زیبا را در برابر چشمان ما نمایان می کند و از سوی دیگر دیدن یک فرآیند زمین شناسی منحصر به فرد که آثار و شواهد حضور مواد هیدروکربوری در سطح زمین می باشد .
آتشکوه علاوه بر زمین شناسان برای ایرانگردان و مشتاقان طبیعت بسیار مکان جذابی است.
جالب است بدانید زمانی که در این منطقه یک گودال کوچک حفر کنید گاز طبیعی از آن بیرون آمده و شروع به شعله ور شدن می کند.
تاریخچه تشکوه
محل نشت گاز های طبیعی که مدت های طولانی از زمان های دور در حال سوختن هستند و بقای آن ها هنوز موجود می باشد را آتش جاودان می گویند که در کیش ایرانیان باستان اینگونه آتش ها مقدس بوده که در زبان پهلوی به آن اخورایشنیک و در زبان زرتشتی زوهیات یا همان آتش جاویدان جهنم گفته می شود.